نقد سریال Squid Game

سریال «Squid Game» محصول جدید شبکه نتفلیکس است. سریالی کوتاه که مرز هیجان و خطر را در می‌نوردد تا روایتی را برای مخاطب تعریف کند که او را میخکوب خودش کند. سریال، داستان طمع انسانی برای رسیدن به ثروت است که باعث می‌شود که آدمی از یک مخلوق والا به پست‌ترین حالت ممکن خود نزول کند. همراه ما باشید با نقد سریال بازی مرکب.

سریال جدید نتفلیکس که این روزها تبدیل به پر‌بیننده‌ترین اثر این VOD تبدیل شده است یک ایده تکراری را با پرداختی جذاب به مخاطب خود ارائه می‌کند. ارائه‌ای که نشان می‌دهد حتی تکراری‌ترین ایده‌های سینمایی نیز اگر به خوبی پرداخت شوند می‌توانند بسیار تاثیرگذار باشند. سریال بازی مرکب مثالی خوب برای همین موضوع است.

نقد فیلم منصور

فیلم «منصور» را باید اثری شاخص در میان آثار سینمایی دانست که شخصیت‌های تاثیرگذار معاصر ایران را سوژه خود کرده‌اند. اما منصور نه به سبب سوژه قرار دادن شهید «منصور ستاری» فرمانده نیروی هوایی ارتش، بلکه به سبب نگاه اصولی که به شخصیت‌پردازی و ساخت یک کاراکتر قابل پذیرش در سینمای ایران دارد، باید مورد تحسین واقع شود. همراه ما باشید با نقد فیلم منصور.

ساخت آثار سینمایی با محوریت هشت سال جنگ تحمیلی در سال‌های گذشته باعث شده است تا سینما از منظر دیگری به این واقع تلخ اما افتخار آفرین نگاهی بیاندازد. ساخت آثاری همچون «چ»، «تنگه ابوغریب» و «ماجرای نیمروز: رد خون» تلاش‌های هستند که جنگ را این بار از نگاه فیلم‌سازان دهه نود شمسی ببینند و نه نگاه سینمای دفاع مقدسی که در دهه شصت جاری بود.

نقد انیمیشن Encanto

انیمیشن «Encanto» پرنسس جدید دیزنی را به مخاطبان معرفی می‌کند. پرنسسی کلمبیایی که در خانواده‌ای جادویی متولد می‌شود اما جادو ندارد. قصه‌ای پر از هیجان و رنگ‌های جذاب که با موسیقی خود، شما را به جهان جدید دیزنی می‌برد. جهانی که قرار است در آن با خانواده‌ای همراه شوید که وظیفه آن‌ها کمک به دیگران است، اما چه کسی به آن‌ها کمک می‌کند. همراه ما باشید با نقد انیمیشن افسون.

والت دیزنی و پرنسس‌های محبوبش به اندازه کافی در سراسر جهان شناخته شده هستند. پرنسس‌هایی که از اولین آن‌ها در انیمیشن «Cinderella» آغاز شد و تا آخرین آن‌ها در انیمیشن «Raya and the Last Dragon» ادامه یافت. حال استودیو انیمیشن‌سازی دیزنی تنها بعد از گذشت چند ماه از رونمایی آخرین پرنسس خود، به سراغ پرنسس دیگری رفته است.

نقد فیلم I Shall Live By Myself

فیلم «I Shall Live By Myself» اثری قابل تامل از سینمای معناگرای ژاپن است. فیلم شما را درگیر سوژه خود، یعنی پیرزنی تنها می‌کند که در حال گذراندن زندگی است. زندگی که در تنهایی به سر می‌شود و این تنهایی دلیلی است تا ما با او وارد جهان خاطراتش شویم. جهان خاطراتی که از پس ذهن او به آن خواهیم نگریست. همراه ما باشید با نقد فیلم به تنهایی به زندگی ادامه می دهم.

سینمای ژاپن در سال‌های گذشته آثار شاخصی را به مخاطبان جهانی عرضه کرده است. آثاری همچون « Shoplifters» که نگاهی جدید نسبت به جامعه ژاپن و به خصوص بحث سالمندی دارد. زیرا جامعه ژاپن به سرعت در حال حرکت به سوی جامعه‌ای متشکل از افرادی با سن بالاست. جامعه‌ای که در آن دبستان‌ها بسته می‌شوند و خانه‌های سالمندان جایگزین آن‌ها شده‌اند.

نقد انیمه Belle

انیمیشن جدید مامورو هوسودا، به نام «Belle» را می‌توان ادامه‌ای ‌بر آثار قبلی او در خصوص دنیای مجازی دانست. اثری که بی‌ارتباط به «Summer Wars» انیمیشنی که خود او در سال 2009 آن را ساخته است، نیست. هوسودا در جنگ‌های تابستانه جهان متاورسی را به تصویر می‌کشد که در سال 2021 مارک زاکربرگ ایده ساخت آن را داده است.

جهان متاورس دنیایی مجازی است که ریشه در ذهن آدمی دارد. جهانی دیجیتالی که انسان‌ها با آواتارهای خود در آن کار، زندگی و فعالیت می‌کنند. هرچند که این جهان رویاگونه آن چنان که فکر می‌کنیم، جهانی شبیه به بهشت عدن نیست. بلکه مشکلات بسیاری نیز دارد که باز تعریف هویت در آن تنها یکی از هزاران سوالی است که درباره این جهان پرسیده خواهد شد.

Space Jam 2

فیلم هرج و مرج فضایی میراث جدید «Space Jam: A New Legacy» را باید خاطره‌بازی با دنیای ساخته شده توسط کمپانی «Warner Bros. Pictures» دانست. کمپانی که تعداد آثار سینمایی و شخصیت‌هایی که برای جهانیان خلق کرده است به قدری زیاد خواهد بود که باید به احترامش کلاه از سر برداریم.

هرج و مرج فضایی ۲ ادامه‌ای بر جهان داستانی قسمت اول است. قسمت اول این مجموعه در سال ۱۹۹۶ اکران گردید و ایده‌ای جالب را درباره ترکیب دنیای کارتونی با دنیای واقعی مطرح کرد. دنیایی که در آن شخصیت‌های مشهور کارتون‌های کمپانی برادران وارنر از جمله باگز بانی، دافی داگ، میگ میگ، توییتی و شخصیت‌های دیگر در کنار ستاره مشهور بسکتبال آن دوران یعنی مایکل جردن «Michael Jordan» قرار گرفتند تا بسکتبال بازی کنند.

شبی که ماه کامل شد

فیلم «شبی که ماه کامل شد» را می‌توان از چند وجه مورد بررسی قرار داد. ایتدا وجه قصه و روایت آن که داستانی عاشقانه را بازگو می‌کند، سپس وجه پیام سیاسی و اجتماعی فیلم است که به موضوع گروهک‌های تروریستی می‌پردازد و در آخر وجه شخصیت‌پردازی که سوژه‌ای زنانه را به مخاطب خود ارائه می‌کند.

فیلم، ساخته نرگس آبیار است، کارگردانی که تجربه ساخت آثاری همچون «شیار ۱۴۳» را در کارنامه خود دارد. کارگردانی که سوژه‌ها و نگاهش به آن سوژه‌ها را می‌توان کاملا جنسیتی تفسیر کرد. منظور از جنسیتی آن نیست که نگاه او فمنیستی یا زنانه است بلکه منظور نگاه او به دنیای مردانه آن هم از نقطه دید زنان است. نرگس آبیار سوژه‌های مردانه خود را از دید زنان به مخاطب خود عرضه می‌کند؛ همچون فیلم شبی که ماه کامل شد.

با این مقدمه می‌توان ورود درست‌تری به فیلم نرگس آبیار و شخصیت‌های آن داشت. فیلم «شبی که ماه کامل شد» درباره یک اتفاق برگرفته از واقعیت است. داستان گروهک تروریستی به سرکردگی عبدالمالک ریگی که در منطقه سیستان و بلوچستان تقریبا دست به هر جنایتی زده‌اند. جنایاتی که نه خود آن و حتی اعمال تروریستی این گروهک، بلکه خرده پیرنگ عشق بین برادر مالک و همسرش، سوژه فیلم نرگس آبیار شده است.

دیدن این فیلم جرم است!

«دیدن این فیلم جرم است!» عنوانیست که حداقل در ظاهر برای هر بیننده‌ای قابلیت آن را دارد تا توجه‌اش را جلب کند. عنوانی که می‌خواهد مخاطب خود را در این ورطه قرار دهد که شما با دیدن این فیلم و آگاهی از محتویاتش دیگر نمی‌توانید آن آدم سابق باشید. البته بخش اعظمی از این عنوان مرتبط به تبلیغات سیاسی است که بر روی فیلم انجام گردید. زیرا این فیلم با مضمون خاص سیاسیش را هر جایی نمی‌توانید پیدا کنید.

«دیدن این فیلم جرم است!» در نوع خود اثری است که از دهه هشتاد به بعد سینمای ایران مشابه‌ای ندارد. مشابه از آن نظر که فیلم‌های سیاسی معمولا در ایران با ملاحظات بسیاری همراه است و ساخت آن نیز تحت فشار انواع و اقسام صحبت‌ها و اظهار نظرها قرار می‌گیرد. فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» نیز از این قائده مستثنا نیست.

فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» اثری کاملا تبلیغاتی و پروپاگانداست که از آن جهت ساخته شده است تا نشان دهد سیاست فعلی کشور در برخورد با مسئله مصلحت اندیشی چگونه است. موضوعی که با اوضاع فعلی جامعه ایران چه از لحاظ ساختار سیاسی و اجتماعی و چه از لحاظ شرایط زندگی مردم همخوانی بالایی دارد.

«دیدن این فیلم جرم است!» با شروع یک مسئله عادی آغاز می‌شود. مسئله‌ای که کنش اصلی داستان یا همان درام فیلم را در کل روایت حدود دو ساعته فیلم بر دوش می‌کشد. ماجرا از تعرض یک اتباع بیگانه به یک زن ایرانی آغاز می‌شود. تبعه‌ای که با ورود چهره‌های خاص سیاسی به ماجرای تعرضش، تبدیل به یک کشمکش سیاسی میان نیروهای انقلابی با محوریت بسیج و نیروهای دولتی با محوریت دیپلمات‌ها می‌شود.

نقد انیمیشن Luca

انیمیشن لوکا محصول جدید استودیو پیکسار نام دارد که بستر روایت داستانی خود را به کشور پاستا یعنی ایتالیا برده است. اثری که آن را نمی‌توان جزو بهترین‌های پیکسار قلمداد کرد اما می‌توان گفت پیکسار در حرکتی قابل پیش بینی نشان داد که او نیز تسلیم سیاست‌های جدید اسکار در قبال ساخت آثاری با مضامین اقلیت‌ها شده است.

هالیوود و آکادمی اسکار مدتی قبل قوانین جدیدی را برای ساخت اثار سینمایی و انیمیشنی وضع کردند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سینمای جهان را دچار پسرفت شدیدی خواهد کرد. پسرفتی که آن را به وضوح می‌توان در اثر جدید استودیو پیکسار دید. به خصوص در دو اثر آخر این استودیو یعنی انیمیشن روح و انیمیشن لوکا، این تغییر سیاست‌گذاری بیشتر مشخص است.

مستند دیوارکش

محسن آقایی را خیلی از ما با مستند ایکسونامی می‌شناسیم. مستندی جنجالی که در سال ۹۸ اکران شد و محتوای عجیبش صدای همه را درآورد. از بی بی سی و شبکه خبر بگیرید تا شبکه‌های اجتماعی که همگی درباره این مستند صحبت می‌کردند. شاید موضوع ایکسونامی در خارج از ایران یک موضوع ساده باشد اما مباحث جنسی آن هم در ایران که این مدل موضوعات تابو است می‌تواند حاشیه‌های زیادی داشته باشد.

مستند دیوارکش را می‌توان ادامه‌ای بر ایکسونامی دانست. آقایی در مستند ایکسونامی به بررسی جریان انقلاب جنسی در آمریکا و سپس جهان پرداخت و با ارائه مستندات قابل توجهی سعی داشت تا استفاده رسانه‌ها و سیاستمداران از محتوای جنسی در راستای کنترل توده‌ها را بررسی کند. مستندی که با عنوان ایکسونامی خاطرات یک پورن استار مطرح شد و توانست به هدف خود یعنی باز کردن پرونده اِلمان‌های جنسی و استفاده آن در سیاست و کسب قدرت برسد.

ادامه مطلب در مجله فیلمگردی