A.M Bahamir

امیرمحمد بهامیر؛ روزنامه‌نگار

A.M Bahamir

امیرمحمد بهامیر؛ روزنامه‌نگار

سلام خوش آمدید

مرز بین دنیای واقعی و مجازی

بازی های آنلاین مفهومی تازه از بازی یا گیم هایی هستند که با ظهور اینترنت و فراگیر شدن آن در سطح جهانی پدید آمده اند. بازی هایی که قابلیت این را دارند که مخاطبان خود را بدون محدودیت مکانی در یک محیط مجازی گرد همدیگر درآورند تا مخاطبان بتوانند آزادانه به بازی کردن با دیگر افراد بپردازند. اینترنت و دنیای پیرامون آن به خوبی این بستر را برای نوع جدیدی از گیم ها فراهم کرد که اساسا بر مبنای مخاطب محوریت کار می کردند و مخاطب دیگر تنها احتیاج به تعامل با هوش مصنوعی بازی نداشت و می توانست با مخاطبان دیگر نیز تعامل داشته باشد. ولی دنیایی که بیشتر این بازی های آنلاین سازنده آن ها هستند یک دنیای مجازی و غیر واقعی می باشد و حضور افراد نیز در این بازی ها کاملا مجازیست، درست است که یک انسان در پشت آواتارها یا کاراکتر های بازی وجود دارد ولی شخصیتی که او در این بازی ها برای خود خلق می کند واقعی نیست و همگی آن ها مجازی می باشد. دنیای مجازی که انسان ها نیز می توانند مجازی در آن زندگی کنند و این گونه می شود که گاهی مرز بین دنیای مجازی و دنیای واقعی برای انسان ها غیر قابل تشخیص می شود. خواهیم پرداخت به انیمه Recovery of an MMO Junkie محصول کشور ژاپن که با چنین مفهومی به سراغ مخاطب می آید که مرز بین دنیای مجازی و واقعیت چگونه تعیین می شود.

  • امیر محمد بهامیر

دیگری!

هوا کاملا تاریک شده است، با این که ماه کامل است ابرها اجازه نمی­ دهند که نور آن بر روی زمین بتابد. زمین از بارانی که چند لحظه پیش می­ بارید خیس شده است. در حال قدم زدن در خیابان هستم که ناگهان در یکی از کوچه ­های منتهی به خیابان صدای جیغ زنی توجه ­ام را جلب می­کند، داخل کوچه می­ شوم تا بفهمم صدای جیغ از کجا می ­آید همان طور که آهسته به انتهای کوچه می­ رسیدم حس کردم فردی پشت سر من در حال حرکت است. صدای پای او را وقتی بر روی چاله­ های کوچک آب قدم می­ گذارد به خوبی می­ شنوم، ترس کاملا وجودم را گرفته است، می ­ایستم و آرام به پشت سر خود نگاه می­کنم کسی پشت سرم نیست. سرم را به جلو بر می­ گردانم که ناگهان ...

  • امیر محمد بهامیر

سرگذشت یک مانگاکار

همگی ما در دوران کودکی خود رویاها و آرزوهایی در سر داشته­ایم. رویاهایی که برای بعضی به واقعیت تبدیل گشته­اند و برای برخی دیگر خیر. یکی از این آرزوها شغل­های آینده ما بوده است، شغل­هایی که آرزو داشتیم داشته باشیم و برای رسیدن به آن تمام تلاش خود را کرده­ایم. تلاش یکی از عناصری است که به ما کمک می­کند تا در هر حرفه­ای موفق باشیم. فرقی نمی­کند این حرفه چه چیزی باشد یا چه سختی­هایی پیش روی ما بگذارد، وقتی تلاش خود را برای رسیدن به آن به کار ببریم حتما به آن خواهیم رسیم. حتی اگر آن شغل یک قمار تمام عیار برای شما باشد.

  • امیر محمد بهامیر

صدای غرش زمین!

با خودتان تصور کنید که روزهایی کاملا معمولی را در خانه و در حال گذراندن زندگی روزمره خود هستید. این وقت گذراندن می تواند تماشای تلویزیون، صحبت با خانواده یا دوستان، بازی کردن و خیلی چیز های دیگر باشد. در یکی از همین روزهای آرام که در حال سپری شدن است شما از پنجره خانه خود مشغول تماشای شهری با خانه ها و آپارتمان های بلند و مردمی که در حال جنب و جوش هستند می باشید. مردمی که مشغول گذراندن زندگی خود هستند که ناگهان اتفاقی رخ می دهد که تمام دنیای پر از آرامش شما و دیگران را از بین می برد. به یکباره زمین می لرزد ساختمان های بلند یکی پس از دیگری سقوط می کنند، انفجار های متعدد از سراسر شهر بر می خیزد و دود، آتش و گرد و غبار آسمان شهر را فرا می گیرد، گویی که آخرالزمان شده است و زمین می خواهد انتقام خود را از آدمیان بگیرد انتقامی تلخ که همراه است با صدای غرش زمین ! صدای زلزله !

  • امیر محمد بهامیر

شیرینی، شیرینی و باز هم شیرینی !

بخش اعظمی از خاطرات همگی ما در کودکیمان پیوند عمیقی با دنیای خوراکی ها دارد. همگی ما تجربیات دلچسبی را در موقع خوردن شیرینی و شکلات کسب کرده ایم که با گذشت سال های زیاد از کودکیمان هنوز هم آن خاطرات و مزه آن شیرینی ها را می توانیم به خوبی به یاد بیاوریم. این لحظات بخش زیادی از خاطران کودکی ما را شامل می شود و حتی امروزه هم گاهی بازگشتی کودکانه به این خاطرات داریم و هنوز هم با خوردن شیرینی ها و شکلات های که در کودکی می خوردیم شاد و سرخوش می شویم. آدامس خرسی، بستنی زیزیگولو، شیرکاکائو با بطری شیشه ای، یخ مک، تافی میله ای ، بستنی دوقلو، شکلات سکه ای، آبنبات پستونکی و خیلی دیگه از خوراکی هایی که خوردن آن ها یاد آن دوران ها را برای ما زنده می کند. خاطراتی که شاید نسل های بعد تر از ما و کودکان خود ما هیچ وقت نتوانند درک درستی از آن داشته باشند و هیچ وقت نمی توانند آن لذت ها را تجربه کنند. لذت های تکرار نشدنی برای نسلی تکرار نشدنی !

  • ۰ نظر
  • ۲۴ شهریور ۹۶ ، ۱۵:۵۷
  • امیر محمد بهامیر

شهری که تنها من در آن گم شدم

انسان ذاتا موجودی اجتماعی است و همین اجتماعی بودن اوست که باعث می شود نسبت به دنیای اطراف خود مخصوصا انسان هایی که با آنان در یک اجتماع زندگی می کند بی توجه نباشد. این انسان های اطراف ما می توانند یک رهگذر عادی در یک روز معمولی باشند که در کنار خیابان منتظر سبز شدن چراغ عابر پیاده هستند تا از آن عبور کنند یا دوست ما باشند یا فقط یک همکلاسی از دوران کودکی ما. به خاطر همین توجه ما نسبت به دنیای پیرامونمان است که می توانیم متوجه شویم که دنیا در حال تغییر است و اتفاقات زیادی در این دنیا پشت سر هم در حال رخ دادن هستند. همانند انسان های که از کنارمان می گذرند، انسان های که هر کدام داستانی برای خود دارند، داستان هایی از جنس خود ما، داستان های شاد یا غمگین، تلخ یا شیرین.

  • ۴ نظر
  • ۱۱ شهریور ۹۶ ، ۱۶:۳۷
  • امیر محمد بهامیر

من ناامیدم ؟

- چه دنیای وحشتناکی

- واقعا چه دنیای وحشتناکی

- من واقعا نا امیدم

این دنیا سراسر از اتفاقات و واقعیت های ناامید کننده ای است که با هیچ منطق و عقلی هم خوانی ندارد. دنیایی پر از اتفاقات غلط و اشتباه که همگی در کنار یکدیگر دنیایی سراسر از پوچی را خلق می کند. دنیایی که تمام هدفش ایجاد ناامیدی یاس و بدبینی در ماست ، هیچ امیدی وجود ندارد ، خوشبینی و خوشبختی معنایی ندارد. این دنیا سراسر از شک ، بدبینی، بدبختی، یاس و ناامیدیست به همین خاطر من ناامیدم از این دنیای وحشتناک ناامیدم از اطرافیانم ناامیدم از اتفاقات زندگی ناامیدم از سرنوشتم ناامیدم از زندگی کردن ناامیدم از خانواده ام ناامیدم اصلا از خودم هم ناامیدم. " چون من یک انسان ناامیدم "

  • ۱ نظر
  • ۲۲ مرداد ۹۶ ، ۱۵:۴۴
  • امیر محمد بهامیر

توهم یک رویا

همگی انسان ها در طول عمر خود به دنبال رویا هستند و بخشی از زندگی خود را به تحقق رویاهای خود اختصاص می دهند. ما همواره برای تحقق یافتن رویاها و آرزوهای خود تمام تلاش های خود را انجام می دهیم. می توان گفت که بخش اعظمی از زندگی ما بر پایه همین رویاها شکل گرفته است و رسیدن به آن ها مقصود زندگی بیشتر ما انسانهاست. اما رسیدن یا نرسیدن به این رویا ها خود پرسشی اساسی در زندگی ما انسان ها ایجاد می کند؟

  • ۱ نظر
  • ۰۱ مرداد ۹۶ ، ۱۵:۳۱
  • امیر محمد بهامیر

در جستجوی قهرمان

قبل از شروع نقدم می خواهم به یکی از نقدهای قدیمی خود شما را ارجاع دهم، نقد انیمه One Punch Man که به موضوع بسیار مهمی در دنیای امروز آثار نمایشی از قبیل سینما و تلویزیون می پردازد جلب کنم، آن هم پرداختن به واژه ای به نام قهرمان است. وقتی می گوییم قهرمان منظور ما یک انسان عالی و بدون نقص می باشد که دارای قدرت هایی فرا انسانی است که می تواند به همگی انسان ها کمک کند و دنیا را غالبا از چنگال ضد قهرمان ها نجات دهد.

  • امیر محمد بهامیر

دنیای ماشین های هوشمند

از روزی که ارشمیدوس اولین بار ایده ماشین ها را مطرح کرد بیش از سه قرن می گذرد. ایده ای که اولین بار با ترکیب اهرم، قرقره و پیچ، ترکیب اولین ماشین ساخته شده توسط بشر را به وجود آورد. از زمان ارشمیدوس تا به امروز دنیای ماشین ها بسیار پیشرفت کرده است، تا جایی که امروزه زندگی کردن بدون ماشین ها تقریبا غیر ممکن است. دنیای اطراف ما پر شده از ماشین هایی که برای کمک به ما ساخته شده اند، از ساعت مچی که در دست ماست تا انواع موتور ها ، پمپ ها ، توربین ها و ربات ها.  بله ربات ها نیز ماشین هایی هستند که به وسیله ما انسان ها ساخته شدند تا بتوانند جایگزینی برای ما انسان ها باشند، کارهای ما را انجام دهند و همچنین فراتر از توانایی ما رفته و کارهایی را که انسان ها قادر به انجام آن نیستند را نیز انجام دهند. دنیای امروز دنیای انسان ها و ربات ها و دنیای فردا دنیای مطلق ربات هاست. ما با همراه باشید با تحلیل دنیای ربات ها در قالب انیمه Atom The Beginning .

  • امیر محمد بهامیر

یه روز‌نامه‌نگار که اومده چرخی تو دنیای رسانه بزنه!

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
پیوندها