A.M Bahamir

امیرمحمد بهامیر؛ روزنامه‌نگار

A.M Bahamir

امیرمحمد بهامیر؛ روزنامه‌نگار

سلام خوش آمدید

آبی تمام عیار


پرفکت بلو اولین فیلم ساخته شده توسط ساتوشی کن است. اثری که می توان آن را جزو تاریکترین ترین آثار انیمیشنی و حتی سینمایی دنیا خواند و از همه مهمتر اثری است که کارگردانی چون آرنوفسکی فیلم قوی سیاه خود را با الهام از این اثر ساخته است. آبی تمام عیار و بازیگر هزاره در واقع دو اثر مکمل یکدیگر هستند که ساتوشی با ساختن این دو اثر مفهومی را درباره سینمای ژاپن می خواهد به تماشاچی اش منتقل کند.

  • امیر محمد بهامیر

بازیگر هزاره


ویل دورانت فیلسوف مشهور آمریکایی در جمله ای مشهور می گوید: تمام انسان ها از اول تاریخ تا انتهای آن یا ارسطویی هستند و یا افلاطونی. به واقع دورانت راست می گوید چرا که تاریخ تفکر در هنر به خصوص هنر نمایشی به دوران این دو فیلسوف مطرح باز می گردد. دورانی که شاید بتوان گفت اولین نظریه های اساسی در هنر پدید آمد و در ادامه تفکرات این دو فیلسوف باعث به وجود آمدن مهمترین نظریه های تاریخ سینما شده است.

  • امیر محمد بهامیر

پدرخوانده های توکیو


ساتوشی کن کارگردانی است که فیلم هایش و دغدغه های به نمایش در آمده درون آثارش همگی باعث شگفتی بینندگان می شود. از خلق دنیای عجیب و در هم و برهم پاپریکا تا پرداختن به هویت و شناخت آن در اثری مثل پرفکت بلو. ولی اثر پدرخوانده های توکیو تنها اثری از این کارگردان بزرگ می باشد که شاخص ها و دغدغه های خاص او را شامل نمی شود. اثری که گویی برای ساتوشی کنی متفاوت از ساتوشی کن سازنده پاپریکاست.

  • امیر محمد بهامیر


در نقدنویسی مکانیزم نوشتن در باب فیلم که از پس درگیری شخصی منتقد با فیلم و نبرد دیالیکتیکی‌اش با دانش سینمایی و مواضع فردی‌اش حاصل می‌شود، قالب‌های نوشتاری مدیوم نقد در کلیت خود به چهار بخش تقسیم بندی می‌شود:

۱- نقدهای ژورنالیستی:
این نوع نقدها در قالب مطبوعاتی و توصیفی قرار گرفته و ببشتر به موارد سطحی فیلم و دایره‌ی اثر گذاری و نقاط ضعف و قوت اثر در لحظه و برآیند آن در کلیت می‌پردازد. نمونه‌ی این نوع نقدها در مطبوعات عمومی و بعضا تخصصی دیده می‌شود. برای نمونه در آمریکا بسیار این مدل نقد کارکرد فراگیر داشته و می‌توان ریویو نویسی فیلمها را هم جز این مدل نقدها طبقه بندی کرد.

۲- نقدهای فرمالیستی
نقد فرمالیستی گونه‌ای تخصصی و تئوریک در باب مدیوم نقد سینمایی برشمرده می‌شود که تاریخچه‌ی قدیمی‌ای دارد. این شیوه‌ی نقد از اوایل دهه‌ی بیست میلادی با تئوریسین‌هایی همچون ویکتور شوکلوفسکی، یوری تینیانوف، پیتر بوگاتیروف، بوریس آخنبام و کلینت بروکس وارد قالب نوشتاری سینما شد که تا به امروز بر ببشتر منتقدها و تئوریسین‌های سینمایی همچون لویی دلوک، هوگو مانستربرگ، آرنهایم، آندره بازن، اندرو ساریش و رابرت آرمیتاژ تاثیر گذاشته است تا اینکه تئوریسینی آمریکایی با کمک همسرش کریستین تامسون و همکارش نوئل کرول این قالب را بیشتر بسط دادند و نئوفرمالیسم را به وجود آوردند که سیطره و نقطه‌ نظر نگاه فرمیکشان به فیلمها گسترده‌تر شد.
فرمالیسم به ساختار فیلم می‌پردازد و از جز به کل می‌رسد. تئوری و دانش نظریه و شناخت درست ساختارهای سینمایی و قدرت تفکیک در این قالب برای منتقد بسیار مهم است.

۳- نقدهای سایکولوژیستی:
این نوع نقد از برداشت‌های روانکاوی فرویدی و بخصوص ژاک لاکان نشئت می‌گیرد. نقدهایی که به تفسیر و پاتولوژیست مضمون و کنش‌های درونی فیلم پرداخته و نقطه نظرش بیشتر بر روی موضوع است. ژان لویی بودری و‌ کریستین متز اولین بانیان این مدل نقد بودند و سپس شاگردان آنها اسلاوی ژیژک، لورا مالوی، پیتر وولن، جوآن کوبژک و اروین کاروینسکی این قالب را گسترده‌تر و عمیق‌تر نمودند. مباحثی همچون فمنیسم، تحلیل امر ناخودآگاه مخاطب در برخورد سببی‌اش با فیلم و بازشناسایی اثرات نمادین و ارگانیک فیلم بر هویت و شخصیت و‌ کنش‌های مخاطب از جمله عنوان‌های پاتولوژیستی این قالب از نقد بشمار می‌آید

۴- نقدهای اینترپِرتیویستی:
این نوع نقد که مبنایش بر اساس تفسیر و تاویل از مضمون و‌ محتوای فیلم است، کاملا خواستگاه توصیفی دارد. معمولا کسانی که به این شیوه در نقد ورود می‌کنند دارای پیش‌فرض‌های ابتدایی هستند. مثلا با پیشفرض فلسفی و برآیند‌گرفتن از نقطه نظر فلسفه با فیلم برخورد می‌کنند یا پیشفرض‌های اجتماعی و سیاسی و.....
فیلسوف‌ها و جامعه شناس‌هایی همچون هابرماس، مارکوزه، آلتوسر و ژان رانسیر از این شیوه در برخورد با سینما استفاده می‌کنند.
در رشته‌ی نقدنویسی آکادمیک در مراتب بالاتر که قالب نقد به صورت استاندارد و اصولی‌اش پیگیری می‌شود منتقد باید بتواند حداقل در این چهار اسلوب، در سه‌تای آن قلم فرسایی نماید.

  • امیر محمد بهامیر

پاپریکا


ساتوشی کن از آن دست فیلم سازانی است که مرگشان واقعا زود بود. افرادی که نه تنها در حرفه فیلم سازی سرآمد بوده اند بلکه به عنوان یکی از کارگردانان مولف همیشه فیلم ها و ایده هایش مورد استفاده دیگر کارگردانان بزرگ دنیا قرار گرفته است. افرادی مثل دارن آرنوفسکی و حتی کریستوفر نولان که اقتباس های خوبی را از روی آثار ساتوشی انجام داده اند.

  • امیر محمد بهامیر

نگارش تحلیل فیلم | درس صفر: چرا باید فیلم‌هایی را که می‌بینیم، تحلیل کنیم؟

ما نه فقط باید خودآگاه خود را در مقابل ناخودآگاهمان مسلط سازیم، بلکه باید رویکرد خود را در مقابل ابزارهای جدید رسانه‌ای به مواجهه فعال و توام با شناخت و آگاهی بدل سازیم.

امروزه ما در دنیایی مدرن زندگی می‌کنیم که ابزارهایش لحظه به لحظه بیشتر جهان اطراف ما را در سیطره خود در می‌آورند. یکی از این ابزارها رسانه و یکی از شاخه‌های رسانه صنعت فیلم و سینما است. تقریبا جدایی میان ما و صنعت فیلم ناممکن است. بخش عظیمی از اطلاعاتی که ما از دنیای اطرافمان بدست می‌آوریم از طریق فیلم‌ها و سریال‌ها بدست می‌آیند و بخشی از فرآیند یادگیری و آموزش ما به فیلم‌هایی که در سینما یا تلویزیون می‌بینیم گره خورده است. لذا به نظر می‌آید که جدایی و انفکاک میان ما و صنعت سینما حتی اگر ناممکن نباشد، بسیار سخت است.

  • ۰ نظر
  • ۲۷ شهریور ۹۷ ، ۱۸:۴۷
  • امیر محمد بهامیر

شاید در کشوری زندگی میکنیم که محصولات فرهنگی و هنری در برابر کشور های دیگه, بسیار کم شناخته شده و اهمیت داده شده است و اندک کسانی که در این میان فعالیت می کنند, وظایف زیادی نیز بر عهده دارند. یکی از این وظایف نقد کردن این محصولات هنری و رسوخ کردن به لایه های زیرین اثر, و از طرف دیگر تبلیغ آن و بحث و مجادله پیرامون آن اثر می باشد.

پس شما هم اگر خودتان را طرفدار سینما, کتاب, کمیک, مانگا, انیمه و غیره می دانید, این وظیفه را دارید که با نقد کردن به درک بیشتر اثر برسید و در این راه افراد بیشتری ترغیب به این بازار فرهنگ و هنر کنید.

حالا چند نکته ساده برای نقد نویسی می گویم که با رعایت کردن آن, به یک نقد ایده آل و خوب دست خواهید یافت:

  • ۲ نظر
  • ۲۷ شهریور ۹۷ ، ۱۸:۴۳
  • امیر محمد بهامیر

نام تو


نام تو اثری است که در سال 2016 بر پرده سینماها به نمایش در آمد. اثری انیمیشنی که از همان ابتدای ورودش توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. اثری که توانست در جشنواره های مختلفی چه در ژاپن و چه در خارج از ژاپن بدرخشد. جشنواره های همچون فیلم توکیو 2016، توکیو انیمه 2017 و همچنین جایزه منتقدان ژاپن از جمله جوایزی بودند که انیمه نام تو آن ها را از آن خود کرد. اثر نام تو ساخته کارگردان مطرح ژاپنی ماکاتو شینکای است.

  • امیر محمد بهامیر

پورکو روسو


نام هایائو میازاکی در صنعت انیمیشن سازی جهان آن قدری بزرگ هست که اگر سلطان انیمیشن غرب را والت دیزنی بدانیم باید سلطان انیمیشن سازی شرق را میازاکی در نظر بگیریم. فردی که از اولین اثر خود در سال 1979 یعنی لوپین سه تا سال 2013 که اثر آخر خود باد بر می خیزد را ساخته است همواره توانسته است با آثاری که تولید می کند به جهان نشان دهد که هنر انیمیشن سازی دو بعدی هنوز هنوزه زنده است و استودیو جیبلی همچون موتوری قدرتمند پیکره این صنعت را رو به جلو هل می دهد.

  • ۱ نظر
  • ۰۶ شهریور ۹۷ ، ۱۵:۰۵
  • امیر محمد بهامیر

وقتی مارنی آنجا بود


انیمه وقتی مارنی آنجا بود آخرین اثر استودیو جیبلی و همین طور آخرین همکاری یون بایاشی با این استودیو است. اثری که بر اساس کتاب مشهور وقتی مارنی آنجا بود نوشته خانوم جوان استوارد نویسنده انگلیسی ژانر کودک و نوجوان نوشته شده است. نویسنده ای که بیشتر با سری کتاب های مشهور تدی رابینسون در سال 1953 به شهرت جهانی رسید.

  • ۱ نظر
  • ۲۳ مرداد ۹۷ ، ۱۷:۲۰
  • امیر محمد بهامیر

یه روز‌نامه‌نگار که اومده چرخی تو دنیای رسانه بزنه!

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات