احتمالا ته ته آشنایی من با مرتضی آوینی سه جلد کتابی باشه که از نوشته ها و نظراتش درباره سینما چاپ شده.
سه جلد کتابی که با نام آینه جادو به چاپ رسیده، کتاب هایی که بیشتر مقالات و نوشته هایی هست که در جاهای مختلف از آوینی منتشر شده و بعدا به صورت کتاب در اومده.
وقتی نگاهی به این کتاب ها بندازی متوجه میشی آوینی هم یکی مثل من و شماست منتهی با دغدغه هایی که هدفش فراتر از ذهنیت خیلی از ماها درباره خیلی مباحث در سینماست. تصویری که این سالها از آوینی ساخته شده برای خیلی ها دست نیافتنیه. در حالی که آوینی از جنس خود ما بوده و تفکرات و صحبت هاش همون چیزهایی که خیلی از ماها امروز داریم درباره اون بحث می کنیم.
همینه که آوینی محبوب کرده چون از خود ماست نه چیزی جدا از ما مردم. وقتی به اولین مطلب کتاب آینه جادو نگاه کنی دقیقا متوجه حرف من میشید.
آوینی درباره سینما این جوری حرف می زنه: فیلم اگر جاذبه نداشته باشد، فیلم نیست. آیا این سخن همان همه که مشهور است، بدیهی است؟ پر روشن است که تا این نسبت بین فیلم و تماشاگر برقرار نشود اصلا مفهوم فیلم و سینما محقق نمی گردد؛ تماشاگر باید تسلیم جاذبه فیلم شود، چرا که او با پای اختیار آمده است و اگر در این دام نیافتد، می رود. اگر فیلم جاذبه نداشته باشد، تماشاگری پیدا نمی کند و فیلم بدون تماشاگر، یعنی هیچ.
چرا الان دارم از آوینی حرف می زنم چون فکر می کنم آوینی هم مثل من یه حرف خیلی ساده داشته، فیلم خوب ساختن و یاد دادن به مخاطبان که فیلم خوب ببینید چون ارزش ما فراتر از این هاست که بخواهیم وقت و ذهنمون برای چیزی هدر بدیم که ارزشی برای ما نداره.
فیلم می تونه وسیله ای باشه برای تغییرات بزرگ در انسان ها و فیلم ها می تونند گاهی دنیایی جوری عوض کنند که شاید تمام نخبگان جهان نتونند این کار انجام بدن.
کتاب آینه جادو
مجموعه مقالات مرتضی آوینی
انتشارات نشر واحد
