کتاب نه کمیک بخوانیم

آمریکایی‌ها برای خلق کاراکتر از کمیک‌ها استفاده کردند. کاراکترهایی که به وسیله آن‌ها بتوانند مخاطبان نوجوان و جوان را تحت تاثیر قرار داده و به نوعی آن‌ها را آموزش دهند. پس استفاده از کمیک به عنوان یکی از مهمترین محصولات فرهنگی جهان در میان جامعه نخبه برای ارائه مفاهیم مختلف مطرح است. از سوی دیگر این رسانه قابلیت بالایی در وقف پذیری با دیگر رسانه‌ها را نیز داراست.

می‌توان به طور مثال از کاراکترهایی نام برد که از طریق کمیک به دنیای سینما و انیمیشن راه یافته‌اند. یا حتی کاراکترهایی که امروزه بر روی جلد دفاتر، لباس‌ها و حتی تبلیغات شهری نیز دیده می‌شوند. کاراکترهایی که نه تنها قابلیت آن را دارند در فرهنگ بومی خود تاثیر گذار باشند، بلکه در کشورهای دیگر به عنوان کالای صادراتی فرهنگی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

جای خالی کمیک در سبد فرهنگی خانواده

کمیک در حال حاضر جایی در سبد فرهنگی خانواده های ایرانی ندارد. اگر مخاطبان کمیک در ایران که تعداد کمی هستند را از جامعه آماری خود کنار بگذاریم، متوجه خواهیم شد این رسانه به هیچ عنوان در ایران شناخته شده نیست. البته بخشی از این مشکل به این باز می‌گردد که مخاطبان ایرانی دسترسی به کمیک بومی ندارند. یعنی میزان تولید کمیک در ایران با جامعه آماری مخاطبان همخوانی ندارد.

البته باید به این نکته توجه داشت، محصول با کیفیت ایرانی که بتواند استانداردهای لازم را جهت جذب مخاطبان داشته باشد نیز کمتر یافت می‌شود. داستان جذاب به همراه ژانر پرطرفداری که بتواند مخاطبان را راضی نگه دارد در کنار تصویرگری مناسب از جمله دلایلی‌اند که مخاطبان را به سمت کمیک جذب خواهد کرد.

ایران در حال حاضر سهمی در بازارهای جهانی کمیک ندارد. آثاری بوده‌اند که به صورت ترجمه به زبان‌های دیگر در معدود کشورهایی عرضه شوند ولی به معنای صادرات فرهنگی خیر. صادرات فرهنگی نکته مهمی است اما تا زمانی که ما بتوانیم مشکلات داخلی بر سر راه تولیدکنندگان کمیک را حل کنیم. مشکلاتی از قبیل گرانی کاغذ، مشکلات پروسه اداری تایید آثار و غیره.

اما مشکل اصلی آن است که مخاطبان نوجوان و کودک که عمده قشر استفاده کننده از کمیک فرض می‌شوند با این رسانه آشناییتی ندارد. اگر کتاب‌های کمیک را به آن‌ها نشان دهید و بگویید تا به حال این مدل آثار را دیده‌اید یا نه، به شما می‌گویند نه. پس اولین مشکل آن است که کمیک را به مخاطبان بالقوه خود بشناسانیم و سپس این محصول را در دسترس آن‌ها قرار دهیم.

صنعت رو به رشد

البته نباید غافل شد که کمیک ایرانی در سال‌های گذشته رشد داشته است. مجموعه‌هایی مثل کمیکا و یا تیم‌هایی به صورت مستقل همچون تیم تولید مرز تلاش‌های خوبی را برای ایجاد صنعت کمیک در ایران آغاز کرده‌اند. اما حجم تولید و کیفیت دغدغه مهمی است که ابتدا باید آن را برطرف کرد و سپس نظر کلی درباره رشد این صنعت و تلاش‌های این مجموعه‌ها داد.

زنجیره صنایع فرهنگی ابتدا باید شکل بگیرد که بتوانیم بگوییم می‌توان تلاش‌های مجموعه‌های فعال در این عرصه را در راستای تولید محصولات فرهنگی دید. در واقع چرخه فرهنگی در کشور ما که شامل کتاب، کمیک، انیمیشن، فیلم و گیم استT هنوز شکل نگرفته است. چرخه‌ای که توانایی دارد در بازار محصولات غیرفرهنگی نیز وارد شود، همچون تولید لوازم تحریر و اسباب بازی.

والدین و نگاه مدیران فرهنگی به این صنعت نیز خود یک معضل بزرگ است. والدین به دلیل عدم آشنایی با این رسانه و تجربه آن‌ها از دیگر رسانه‌های فرهنگی مثل انیمیشن و فیلم، نگاهی کاملا منفی به کمیک دارند. مدیران فرهنگی نیز به این صف پیوسته‌اند تا نگاه به کمیک کاملا منفی باشد. نگاهی که نه تنها اشتباه است بلکه مانع پیشرفت و رشد اقتصادی صنایع فرهنگی می‌شود.

هنر خلق کاراکتر

کمیک بستر اصلی خلق کاراکترها و ابرقهرمان‌هاست. این محصول می تواند قهرمان‌ها را به مخاطبان بشناساند و از سویی می‌تواند تست کننده خوبی برای برآورد هزینه تولید انیمیشن و فیلم باشد. در کنار این‌ها می‌تواند درآمدزایی و اشتغال زایی نیز برای فعالان فرهنگی ایجاد کند. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند در صنایع فرهنگی نمی‌توان به دنبال کسب سود بود ولی صنعت کمیک نشان می‌دهد که این گونه نیست.

کمیک این توانایی را دارد تا اجازه خلق کاراکتر را به شما بدهد. از سویی هزینه تولید آن پایین است و اجازه سعی و خطا را نیز به شما می‌دهد. در ضمن می‌توانید به صورت منظم با مخاطبانتان در ارتباط باشید و کار خود را ارتقا بخشید. مخاطب را ذائقه سنجی کنید، ببینید از چه خوشش می‌آید و از چه نمی‌آید سپس وارد تولید محصولات پر خرج‌تر همچون انیمیشن، فیلم و گیم شوید.

منبع مجله کمیکا

ادامه مطلب در مجله کمیکا

منبع : ambahamir.blog.i