گذرگاه بزرگ
ارسطو : " انسان حیوانی اجتماعی است " . شاید مهمترین خصیصه ای که می توان به بشر نسبت داد در جمله معروف ارسطو باشد . ارسطو بشر را حیوان ناطق می نامید. حیوانی که قابلیت زندگی اجتماعی دارد و می تواند فکر کند و ارتباط برقرار کند. ارتباط ! بله انسان زمانی انسان نامیده خواهد شد که بتواند ارتباط برقرار کند آن هم با هم نوعان خود یا به بیان دیگری با تمام هستی و دنیای پیرامون خود بتواند ارتباط برقرار کند و برای این برقراری ارتباط، انسان به مهمترین دست آورد خود نیاز دارد و آن زبان است.
اگر بخواهیم زبان را به صورت ساده تعریف کنیم می توان گفت وسیله ای که برای ارتباط بین همنوعان خود از آن بهره می گیریم که شامل تولید و استفاده از اصواتی می باشد که از حنجره انسان بیرون می آید. اما زبان در واقع یکی از نهاد های اجتماعی می باشد که مهمترین کار را برای انسان اجتماعی انجام می دهد و آن ایجاد ارتباط است هر چند که این زبان در میان اجتماع های مختلف انسانی متفاوت و حتی کاربرد های و معانی مختلفی دارد اما ارتباط مهمترین وظیفه زبان است. اما ساختار زبان چگونه است که می تواند وظیفه ارتباط بین انسان و انتقال تفکرات آنان را بر عهده بگیرد. می توان گفت که زبان نهاد اجتماعی است که از نشانه ها استفاده می کند و نشانه یعنی هر چیزی که نماینده چیز دیگری باشد به جز خود. یا ، بنا بر تعریفی که در منطق از « دلالت » می کنند ، بودن شیء است به نحوی که از علم به آن حاصل آید علم به شیء دیگر . مثلا اگر بر دیوار کوچه ای این نشانه را ببینیم -> : در می یابیم که غرض از آن این است : از این راه باید رفت.
- ۰ نظر
- ۲۶ آبان ۹۵ ، ۱۷:۲۳
