پاد آرمانشهر
پادآرمان‌شهر، ویران‌شهر یا مدینه فاسده جامعه‌ای خیالی در داستان‌های علمی-تخیلی است که در آن ویژگی‌های منفی، برتری و چیرگی کامل دارند و زندگی در آن دلخواه هیچ انسانی نیست. چنین جوامعی گونه‌ای دنیای وانفسا و فاجعه انسانی هستند. این جوامع در زمان‌هایی بد و شوم ترسیم می‌شوند که می‌توان آن را دوره بدزمانگی یا دُژگاهی نام گذاشت.
با این تعریف یک جامعه پاد-آرمانی نقطه مقابل و وارونه یک جامعه آرمانی (آرمانشهر یا مدینه فاضله) است. آرمانشهرها جوامعی خیالی هستند که در آنها همه‌چیز مثبت و ایده‌آل است.
ترسیم یک جامعه پادآرمان و بدزمانه توسط نویسندگان آینده‌نگر معمولاً به منظور هشدار به مردم در مورد ادامه یا افزایش چیرگی برخی معضلات اجتماعی صورت می‌گیرد.
برخی از موضوعات پادآرمانی محبوب در داستان‌ها عبارت‌اند از:
جامعه‌ای که در آن هیچ آزادی‌ای دیگر وجود ندارد (حتی آزادی‌های کوچک شخصی) و حکومتی تمامیت‌خواه بر همه‌چیز انسان‌ها حکم می‌راند.
جامعه‌ای که توسط رایانه‌ها و ربات‌ها اداره و کنترل می‌شود.
داستان‌هایی درباره سرنگونی امپراتوری‌های جهان در آینده.
جامعه‌ای که در آن همه‌چیز و همه‌کس همانند و یکسان است و در آن ابراز احساسات و نمایاندن جنبه‌های فرهنگی ممنوع است.
جامعه‌ای که در آن انسان‌ها تنها نقش خوراک برای موجودات دیگر را دارند یا اینکه انسان‌ها را برای برداشت اندام و احشاء آنها پرورش می‌دهند.
جهانی که در آن در پی جنگ هسته‌ای، بیماری یا فاجعه‌ای دیگر نسل بشر تقریباً برافتاده است.
کتاب های معروف پاد آرمان شهری:
مزرعه حیوانات نوشته جورج اورول
دنیای قشنگ نو نوشته آلدوس هاکسلی
ما نوشته یوگنی زامیاتین
۱۹۸۴ نوشته جورج اورول
۴۵۱ درجه فارنهایت نوشته ری بردبری
وی فور وندتا نوشته آلن مور
تصادف نوشته جیمز گراهام بالارد
