تغییر در شخصیت ها خوب است

کاملاً عادی است که نسبت به شخصیت اصلی یا قهرمان های داستان خود پر اشتیاق و هیجانزده باشید. اصلاً باید این گونه باشید. آن ها مخلوقات خود شما هستند و حتی حاضرم شرط ببندم که قسمتی از وجود خودتان در آن ها به یادگار گذاشته شده است. اما وقتی به شما اصلاحاتی داده می شود، آن ها را بپذیرید. نمی خواهم مخلوق شما را از سر بدجنسی مخدوش کنم و از ارزشش کم کنم. این مسائل را می گویم چرا که این ها یک سری موضوعات بنیادی هستند که اگر می خواهید نویسنده موفقی شوید، به آن ها نیاز پیدا خواهید کرد.
یکی از بزرگترین مشکلاتی که من می بینم کاراکترهای ناقص است.
یکی از فیلمنامه هایی که اخیراً خوانده ام را به عنوان مثال ذکر می کنم. کاراکتر اصلی قوی بود. شخصیت داشت، در مورد کاری که انجام می داد مشتاق بود. لحظاتی از طنز هم داشت که از خنده منفجر شدم و به طور کلی می توانم بگویم شخصیت لذت بخشی بود. اما یک مشکل بزرگ داشت. نمی توانستم بفهمم این شخصیت می خواهد به کجا برسد. آخر داستان او هیچ تفاوتی با آدمی که در ابتدا بود، نداشت.
چرا این مساله مهم است؟ برای این که یک خط داستانی موفق باشد، شخصیت اصلی باید در طول داستان دچار تغییراتی شود. فکر کنید شما یک شغلی را آغاز کنید و وقتی از آن کار بیرون می روید همان گونه باشید که اولش بودید. خیلی ملال انگیز می شود. اینطور نیست؟ جدا از این، اگر قرار نیست چیزی یاد بگیرید پس هدفتان چیست؟ هر کسی باید در زندگی تغییراتی را تجربه کند. این تغییرات شخصیت شما را محکم تر می کند. یادگیری یکی از شرایط انسان بودن است. پوستتان را کلفت می کند، شخصیتتان را به حرکت در می آورد. دیدگاهتان به دنیا را عوض می کند. همین چیزها در مورد یک شخصیت داستانی هم صدق می کند. اگر آن ها وارد داستان شوند و همان شکلی هم از داستان بیرون روند، این احساس را در بیننده به وجود می آورند که فقط وقتش را تلف کرده است. من دلم نمی خواهد 90 دقیقه یا دو ساعت بنشینم و احمقی را تماشا کنم که یک کار را بارها و بارها انجام می دهد و مطلقاً هیچ چیزی یاد نمی گیرد. خسته کننده است. انتظار دارم که شخصیت را در موقعیت متفاوتی ببینم. چرا که «زندگی همین گونه است.»
لازم نیست که یک تغییر بزرگ باشد. فقط دلم می خواهد شخصیت در طول پیشرفت داستان، کمی رشد پیدا کند و خصوصیاتش بسط داده شود. حتی لازم نیست که یک تغییر مثبت باشد. در آخر داستان، ممکن است همه چیزش را از دست بدهد. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که: کاراکتر تغییر کرده است!
رابرت مک کی می گوید: «بهترین نوشته نه تنها شخصیت واقعی کاراکترها را آشکار می کند، بلکه تغییرات طبیعی درونی (خوب یا بد) را هم در طول روایت داستان نشان می دهد.»
با همه این احوالات نمی توانم مجبورتان کنم این کارها را انجام دهید. فقط بدانید که اگر ببینم فیلمنامه تان دچار این مشکل است، احتمالاً از پنجره به بیرون پرتش می کنم. تا آنجا که به من مربوط می شود، اگر یک شخصیت به هر طریقی در پایان داستان، تغییر نکند، داستان کاملی را روایت نکرده اید.

منبع : فروم نقد فارسی