معرفی کوتاه زبان ژاپنی
زبان ژاپنی
زبان ژاپنی (به ژاپنی: 日本語، نیهونگو)، زبان مردم ژاپن و زبان رسمی دولت ژاپن است، که توسط حدود ۱۳۰ میلیون نفر سخن گفته میشود. زبان ژاپنی با زبان چینی کاملاً متفاوت است. زبان ژاپنی برخلاف بسیاری از زبانهای زنده دنیا که از شاخه زبانهای هند و اروپایی میباشند، جزو این گروه محسوب نمیشود. این زبان اگرچه بسیاری لغات را از زبان چینی گرفتهاست، ولی با این وجود با زبان چینی هم از یک ریشه نیست. زبان ژاپنی، زبانی است مستقل و تنها زبان کرهای را میتوان با آن از یک ریشه دانست. زبان این کشور جزو یکی از مشکل ترین زبانهای دنیا برای خارجیان بهشمار میآید.
قواعد و ساختار
ژاپنی یک زبان پیوندی است با منشا مورد اختلاف. زبانی که در ژاپن به آن تکلم میشود زبانی است آهنگ دار و صدادار و تقریباً تمام کلمات آن به حروف مصوت ختم میشوند. کلمات آن چند هجایی است و لایق تغییرات دستوریست. تصریف به وسیله اجزایی که به آخر کلمه الحاق کنند صورت میگیرد. زمانها و وجهها به وسیله ادات فعل از هم تمییز داده میشوند. زبان مکالمه از لحاظ دستور و فرهنگ لغات با زبان مکتوب (که دارای اشکالات فراوان است) فرق دارد.
خط ژاپنی
سامانه نوشتاری ژاپنی از سه دسته واج آوا به نامهای هیراگانا (平仮名) و کاتاکانا (カタカナ) و روماجی (ローマ字) و واژهنگارهای کانجی (漢字) تشکیل شده است. از هیراگانا و کاتاکانا با عنوان کلیتر کانا نام برده میشود. کانجی در واقع همان حروف چینی برگرفته از سیستم نگارشی چینی است که معمولاً برای نوشتن کلماتی که از زبان چینی وارد ژاپنی شدهاند استفاده میشود. بر اساس برخی از کلمات کانجی، الفبایی به نام هیراگانا ابداع شدهاست که معمولاً برای نوشتن کلمات اصیل ژاپنی استفاده میشود. الفبای دیگری نیز به نام کاتاکانا وجود دارد که برای نوشتن کلمات وارد شده به ژاپنی از انگلیسی و دیگر زبانها استفاده میشود؛ برخی از حروف هیراگانا با کاتاکانا یکی است. از هیراگانا و کاتاکانا برای بیان چگونگی تلفظ کانجی هم استفاده میشود (فوریگانا).
استفاده از حروف لاتین برای نوشتن کلمات ژاپنی نیز مرسوم است و به آن روماجی گویند.
کانجی
کانجیها همان علایمی هستند که هر یک به تنهایی بیان کننده یک کلمه هستند. کانجیهای استاندارد ژاپن در حدود ۲۰۰۰ هستند. و کانجیها اصولاً از زبان چینی گرفته شدند.
چند نمونه از واژههای ژاپنی
کانجی | هیراگانا | کاتاکانا | روماجی | فارسی |
私 | わたし | ワタシ | watashi | من |
金魚 | きんぎょ | キンギョ | kingyo | ماهی قرمز |
午後 | ごご | ゴゴ | gogo | بعدازظهر |
音楽 | おんがく | オンガク | ongaku | موسیقی |
詩人 | しじん | シジン | shijin | شاعر |
共和国 | きょうわこく | キョウワコク | kyouwakoku | جمهوری |
東京 | とうきょう | トウキョウ | tōkyō | توکیو، معنای دقیق واژه: "پایتخت شرقی" |
حروف ژاپنی
اعداد در زبان ژاپنی
دو روش عمده برای نمایش اعداد در ژاپنی وجود دارد. عددنویسی هندی-عربی (1،2،3،...) و عددنویسی چینی (一, 二, 三). از عددنویسی هندی-عربی در نوشتار افقی و از عددنویسی چینی در نوشتار عمودی استفاده میشود. همچنین تلفظ اعداد بصورت شمارشی و ترتیبی متفاوت است.
نمونه اعداد، با تلفظ شمارشی
0 | zero / rei / nuru | 零 / 〇 |
1 | ichi | 一 |
2 | ni | 二 |
3 | san | 三 |
4 | shi / yon | 四 |
5 | go | 五 |
6 | roku | 六 |
7 | shichi / nana | 七 |
8 | hachi | 八 |
9 | kyū / ku | 九 |
10 | jū | 十 |
11 | jū ichi | 十一 |
14 | jū yon | 十四 |
20 | ni-jū | 二十 |
100 | hyaku | 百 |
1000 | sen | 千 |
10000 | man | 万 / 萬 |
میلیون | hyaku-man | 百万 |
منبع : فروم نقد فارسی
- ۹۵/۱۰/۰۸